Ballarat,Great Ocean Road, Grampians
Door: CorenMarijke
Blijf op de hoogte en volg Cor en Marijke
23 December 2011 | Australië, Sydney
Eindelijk weer eens de kans om te schrijven. Intussen weer heel veel gezien en gedaan.
Ballarat,het voormalige goudpaleis. We kwamen hier aanop di 13 dec. Omdat het al tamelijk laat was,en we niet wilden kamperen, vanwege het koude weer,regelden we al een kamer bij een hostel in Ballarat. Toen we er aankwamen bleek dat een heel oud hotel annex café te zijn,en we waren bijna de enige gasten. Een redelijk grote kamer,naast een 2persoonsbed stond er ook nog een stapelbed. Keuken op de gang,gratis koffie en thee en 2 badkamers tot onze beschikking. Alles oud maar schoon,en,omdat de andere gast later vertrok,alles voor ons alleen. De eerste avond wilden we nog wat gaan eten in het centrum,maar dat bleek zo groot dat we verdwaalden,maar na wat navraag wilde een jong stelletje ons wel met de auto naar ons hostel terugbrengen. Wat niet nodig bleek,want toen we bij hun auto kwamen,bleek ons hostel om de hoek..
De volgende dag zijn we naar Sovereign Hill gegaan. Een museumstad,nagebouwd naar de goudstad die Ballarat was in de negentiende eeuw. Echt een hele stad,met alles erop en eraan,goudmijnen en een kreek waarin je nog goud kon zoeken,wat door menigeen gretig werd gedaan. In de stad zelf,een hotel,scholen en winkels,er reden koetsen rond,en er marcheerden soldaten. Een tentenkamp voor de chinese goudzoekers,hun eigen dokterstent en zelfs een tempel voor hun boeddha. Er liepen mensen in klederdracht en de schoolkinderen die er op schoolreis waren mochten ook negentiende eeuwse kleding aantrekken. We hebben er de smid aan het werk gezien, en hoe een wiel werd gemaakt. Allemaal heel interressant en leuk. Toen we weggingen,doodop,kregen we ook nog tickets voor het nabijgelegen goudmuseum,en ja,we gingen even kijken; maar niet lang want onze voeten hadden al genoeg gelopen en onze geest was vol van informatie. Dus alleen de filmpjes in het theater daar. Het was een volle, maar mooie dag.
We bleven nog een nachtje in ons hostel en de volgende dag reisden we door naar de kust,om aan de Great Ocean Road te beginnen.
Eenmaal langs de kust was het meteen al mooi. Overal uitzichtpunten met prachtige vergezichten. We kwamen langs Bells Beach,een van de beste surfstranden van Australië,er worden altijd veel internationale wedstrijden gehouden ook. We zijn er niet naar beneden gegaan,maar ook van boven af kon je al surfers zien. Die dag kwamen we tot Apollo Bay,waar we weer een hostel namen.Het bleek een hele leuke,een die bestond uit 2 huisjes,een voor de dorms(kamers met stapelbedden,per stuk verhuurd)en een met 2 2persoonskamers. Elk met hun eigen keuken en badkamer,en tuin! Wij zaten dus in die laatste,samen met de 2 zwitsers,Lio en Tino,een Iers paartje en 2 Australische meisjes. Het was er heel gezellig. Ik mocht Lio's pc gebruiken om de foto's bij mijn vorige verslag te zetten en wij hadden gekookt voor hen ook.
De dag erop lekker wat gewinkeld en toen de diverze uitzichtpunten bezocht. Loch Ard waar het zogeten schip verging en er maar 2 overleefden. Het kerkhofje ligt er ook,met alle graven van de vele slachtoffers. Overal kon je helicoptervluchten maken(95 dollar voor 10 min) maar dat hebben wij niet gedaan. We hebben alle wandelingen gemaakt en zijn toen naar Cape Otway gereden,en onderweg zagen we een koala op de weg lopen. Gestopt dus,en gezorgd dat ook andere auto's voor hem stopten. Daar was een heuse koala-kolonie,in de diverze bomen zagen we wel zo'n 30 koala's, groot en klein. Ze maakten vele geluiden,grommend vooral,en ze maakten een beetje ruzie,en er waren er zelfs bij die paarden. Wow, wel byzonder om dat te zien!
We bleven nog een nacht in ons hostel en reden toen door naar Port Campbell,waar we op de camping gingen zitten; om daar het laatste deel van de Great Ocean Road te zien. We zagen van daaruit de 12 Apostles,en kwamen er ook Lio en Tino weer tegen. Ook daar hadden we een leuke dag,en zijn in tot in de Bay of Islands geweest en daarna lekker gaan zwemmen in een van de andere baaien. Het water was echter tamelijk koud,en zowiezo was er weer regen voorspeld. Een storm,zeiden ze...
's Avonds in de kampkeuken hebben we gezellig zitten praten met andere Nederlanders,een was de broer van Dosse,een jonge leraar die Cor op school onder zijn hoede heeft gehad.Grappig, soms is de wereld klein. Intussen was het weer begonnen met regenen en dat deed het de hele nacht door,maar wij lagen warm en droog, en in de ochtend werd het weer helemaal droog. We konden droog inpakken.
De reis ging verder,nu weer naar het noorden,naar de Grampians.
Onderweg werd het echter steeds donkerder,en rond de tijd dat we in Dunkelt aankwamen,lunchtijd,brak er een enorm noodweer uit. Wij besloten tot een lunch in een restaurantje langs de weg,en dat was een uitstekende keus. Het begon enorm te onweren en te regenen,zo ongeloofelijk hard. Alles en iedereen stopte,je kon gewoon niet meer rijden,het onweer zat recht boven ons en de straat leek wel een rivier.Echt een komplete wolkbreuk!
Na een uurtje toch weer aangereden,de Grampians in,maar het bleef regenen en onweren. En we zagen veel stromen bruin water naar beneden komen,over de weg lopen,en ook veel afgebroken takken. Zo bereikten we tenslotte Ned's Beds,in Halls Caps,waar ook alles rondom blank stond. We kregen een mooie kamer in een leeg huisje,met uizicht op een veldje in het bos,waar ongeveel 40 kangoeroes liepen. Later kwamen daar nog eenden bij en zo'n stuk of 6 herten. De lucht klaarde op maar de schade was toegebracht. Vele wegen werden afgesloten en overal waren werkploegjes huizen aan het uitschrobben;het water was door vele winkels heengegaan. En dat terwijl de Grampians nog maar 4 maanden geleden weer waren geopend na de watersnood de zomer ervoor.
Ook wij konden niet meer de mooiste plaatsen (oa de Balconies) bezoeken, de wegen waren gewoon dicht. Wel hebben we het aboriginal visitor centre bekeken en de bijhorende wandeling gemaakt,en ook zijn we een track gaan volgen naar een mooie waterval,maar verder konden we helaas niet komen.We bleven er 2 dagen en hebben Stawell bezocht de 2e dag,en een prachtige Aboriginal site met in een cave een oeroude tekening van Bunjil,de grote creator van alles,die zichzelf later in een adelaar veranderde,volgens de aborigines.Prachtig! Het lag boven op een heuvel vol grote ronde rotsen en alleen al wandelen was daar prachtig!
Jammer van de rest,we hoorden dat er hard werd gewerkt de wegen weer open te krijgen voor de Kerst,maar daar konden wij niet op wachten. Tja,het weer,daar kun je niet tegenop.
Op maandag vertrokken we dus richting Eudunda,boven Adelaide. Ongeveel 700 km dus we reden een lange dag tot we in Murray Bridge aankwamen. Daar boekten we 2 nachten op de camping zodat we wat tijd zouden hebben voor dit Murray(een van de grootste rivieren van Australië, Hierover meer morgen.
Ballarat,het voormalige goudpaleis. We kwamen hier aanop di 13 dec. Omdat het al tamelijk laat was,en we niet wilden kamperen, vanwege het koude weer,regelden we al een kamer bij een hostel in Ballarat. Toen we er aankwamen bleek dat een heel oud hotel annex café te zijn,en we waren bijna de enige gasten. Een redelijk grote kamer,naast een 2persoonsbed stond er ook nog een stapelbed. Keuken op de gang,gratis koffie en thee en 2 badkamers tot onze beschikking. Alles oud maar schoon,en,omdat de andere gast later vertrok,alles voor ons alleen. De eerste avond wilden we nog wat gaan eten in het centrum,maar dat bleek zo groot dat we verdwaalden,maar na wat navraag wilde een jong stelletje ons wel met de auto naar ons hostel terugbrengen. Wat niet nodig bleek,want toen we bij hun auto kwamen,bleek ons hostel om de hoek..
De volgende dag zijn we naar Sovereign Hill gegaan. Een museumstad,nagebouwd naar de goudstad die Ballarat was in de negentiende eeuw. Echt een hele stad,met alles erop en eraan,goudmijnen en een kreek waarin je nog goud kon zoeken,wat door menigeen gretig werd gedaan. In de stad zelf,een hotel,scholen en winkels,er reden koetsen rond,en er marcheerden soldaten. Een tentenkamp voor de chinese goudzoekers,hun eigen dokterstent en zelfs een tempel voor hun boeddha. Er liepen mensen in klederdracht en de schoolkinderen die er op schoolreis waren mochten ook negentiende eeuwse kleding aantrekken. We hebben er de smid aan het werk gezien, en hoe een wiel werd gemaakt. Allemaal heel interressant en leuk. Toen we weggingen,doodop,kregen we ook nog tickets voor het nabijgelegen goudmuseum,en ja,we gingen even kijken; maar niet lang want onze voeten hadden al genoeg gelopen en onze geest was vol van informatie. Dus alleen de filmpjes in het theater daar. Het was een volle, maar mooie dag.
We bleven nog een nachtje in ons hostel en de volgende dag reisden we door naar de kust,om aan de Great Ocean Road te beginnen.
Eenmaal langs de kust was het meteen al mooi. Overal uitzichtpunten met prachtige vergezichten. We kwamen langs Bells Beach,een van de beste surfstranden van Australië,er worden altijd veel internationale wedstrijden gehouden ook. We zijn er niet naar beneden gegaan,maar ook van boven af kon je al surfers zien. Die dag kwamen we tot Apollo Bay,waar we weer een hostel namen.Het bleek een hele leuke,een die bestond uit 2 huisjes,een voor de dorms(kamers met stapelbedden,per stuk verhuurd)en een met 2 2persoonskamers. Elk met hun eigen keuken en badkamer,en tuin! Wij zaten dus in die laatste,samen met de 2 zwitsers,Lio en Tino,een Iers paartje en 2 Australische meisjes. Het was er heel gezellig. Ik mocht Lio's pc gebruiken om de foto's bij mijn vorige verslag te zetten en wij hadden gekookt voor hen ook.
De dag erop lekker wat gewinkeld en toen de diverze uitzichtpunten bezocht. Loch Ard waar het zogeten schip verging en er maar 2 overleefden. Het kerkhofje ligt er ook,met alle graven van de vele slachtoffers. Overal kon je helicoptervluchten maken(95 dollar voor 10 min) maar dat hebben wij niet gedaan. We hebben alle wandelingen gemaakt en zijn toen naar Cape Otway gereden,en onderweg zagen we een koala op de weg lopen. Gestopt dus,en gezorgd dat ook andere auto's voor hem stopten. Daar was een heuse koala-kolonie,in de diverze bomen zagen we wel zo'n 30 koala's, groot en klein. Ze maakten vele geluiden,grommend vooral,en ze maakten een beetje ruzie,en er waren er zelfs bij die paarden. Wow, wel byzonder om dat te zien!
We bleven nog een nacht in ons hostel en reden toen door naar Port Campbell,waar we op de camping gingen zitten; om daar het laatste deel van de Great Ocean Road te zien. We zagen van daaruit de 12 Apostles,en kwamen er ook Lio en Tino weer tegen. Ook daar hadden we een leuke dag,en zijn in tot in de Bay of Islands geweest en daarna lekker gaan zwemmen in een van de andere baaien. Het water was echter tamelijk koud,en zowiezo was er weer regen voorspeld. Een storm,zeiden ze...
's Avonds in de kampkeuken hebben we gezellig zitten praten met andere Nederlanders,een was de broer van Dosse,een jonge leraar die Cor op school onder zijn hoede heeft gehad.Grappig, soms is de wereld klein. Intussen was het weer begonnen met regenen en dat deed het de hele nacht door,maar wij lagen warm en droog, en in de ochtend werd het weer helemaal droog. We konden droog inpakken.
De reis ging verder,nu weer naar het noorden,naar de Grampians.
Onderweg werd het echter steeds donkerder,en rond de tijd dat we in Dunkelt aankwamen,lunchtijd,brak er een enorm noodweer uit. Wij besloten tot een lunch in een restaurantje langs de weg,en dat was een uitstekende keus. Het begon enorm te onweren en te regenen,zo ongeloofelijk hard. Alles en iedereen stopte,je kon gewoon niet meer rijden,het onweer zat recht boven ons en de straat leek wel een rivier.Echt een komplete wolkbreuk!
Na een uurtje toch weer aangereden,de Grampians in,maar het bleef regenen en onweren. En we zagen veel stromen bruin water naar beneden komen,over de weg lopen,en ook veel afgebroken takken. Zo bereikten we tenslotte Ned's Beds,in Halls Caps,waar ook alles rondom blank stond. We kregen een mooie kamer in een leeg huisje,met uizicht op een veldje in het bos,waar ongeveel 40 kangoeroes liepen. Later kwamen daar nog eenden bij en zo'n stuk of 6 herten. De lucht klaarde op maar de schade was toegebracht. Vele wegen werden afgesloten en overal waren werkploegjes huizen aan het uitschrobben;het water was door vele winkels heengegaan. En dat terwijl de Grampians nog maar 4 maanden geleden weer waren geopend na de watersnood de zomer ervoor.
Ook wij konden niet meer de mooiste plaatsen (oa de Balconies) bezoeken, de wegen waren gewoon dicht. Wel hebben we het aboriginal visitor centre bekeken en de bijhorende wandeling gemaakt,en ook zijn we een track gaan volgen naar een mooie waterval,maar verder konden we helaas niet komen.We bleven er 2 dagen en hebben Stawell bezocht de 2e dag,en een prachtige Aboriginal site met in een cave een oeroude tekening van Bunjil,de grote creator van alles,die zichzelf later in een adelaar veranderde,volgens de aborigines.Prachtig! Het lag boven op een heuvel vol grote ronde rotsen en alleen al wandelen was daar prachtig!
Jammer van de rest,we hoorden dat er hard werd gewerkt de wegen weer open te krijgen voor de Kerst,maar daar konden wij niet op wachten. Tja,het weer,daar kun je niet tegenop.
Op maandag vertrokken we dus richting Eudunda,boven Adelaide. Ongeveel 700 km dus we reden een lange dag tot we in Murray Bridge aankwamen. Daar boekten we 2 nachten op de camping zodat we wat tijd zouden hebben voor dit Murray(een van de grootste rivieren van Australië, Hierover meer morgen.
-
23 December 2011 - 08:13
Conny En Cees:
Dat is weer genieten van jullie verhalen!
En wat een mooie foto's erbij.
Fijne Kerstdagen bij vriendin Ruth!!
Groetjes uit Uden van Conny en Cees. -
23 December 2011 - 09:38
Jannie En Luc:
Wat een prachtige land,mooie natuur en byzondere dieren. Wij krijgen hier een groene kerst. Wij wensen jullie ook gezellige kerstdagen en geniet nog van het staartje van de vakantie. Een goede jaarwisseling op een mooie plek en veel geluk in het nieuwe jaar,dat bij jullie een stuk eerder begint dan bij ons.
Groetjes Luc en Jannie -
23 December 2011 - 09:49
Henk En Ria:
Wat zullen jullie veel te vertellen hebben. Ook voor ons zijn de verhalen heel leerzaam.
Fijne feestdagen.
Groetjes Henk en Ria van de Camp -
23 December 2011 - 12:39
Monique:
Wat zie je er lekker wild uit met die bos krullen en Cor heb je al wat goud gevonden?
Mooi om jullie ervaringen te lezen en prachtige fotos!
Hele fijne feestdagen daar en we zien jullie naar ik hoop in volle gezondheid weer terug volgend jaar!
Geniet er nog van en tot gauw. -
23 December 2011 - 16:32
Toon:
De kerstgroet aan de koffiedrinkers was just in time. Wij hebben bij de dierenverzameling hartelijk gelachen. En weer een mooi reisverslag. Avontuurlijke kerstdagen en een goede start naar 2012 gewenst aan de andere kant van de wereld.
Toon -
23 December 2011 - 18:12
Anita:
Fijne Kerstdagen en een zonnig 2012! -
23 December 2011 - 19:10
Marjolijn:
wat een reis maken jullie, prachtig, ik geniet er in m'n luie stoel van!
Ik volg jullie aldoor via google maps, heel erg leuk om te doen.
Inmiddels hebben jullie al aardig wat km'ers achter de rug.
Blijf genieten!
Ik wens jullie gezellige Kerstdagen! -
23 December 2011 - 19:12
Hannie En Noud:
Dank je wel voor je mooie kerstkaart.
Geweldig weer dit nieuwe verhaal, ik zou er zo graag weer bij willen zijn. Ik mis nu Australie al en julliie vooral.
Jammer van de Grampians, maar die grot is mooi he.
Ik heb gereageerd op jullie kerst wens en hoop dat die is aangekomen, zo niet dan bij deze nogmaals
FIJNE KERSTDAGEN en een GELUKKIG NIEUWJAAR.
liefs en dikke kus van ons -
28 December 2011 - 14:38
Conny Koenen-Lamp:
Beste Cor en Marijke,
Heel leuk om jullie prachtige reis, door het te lezen, op deze manier mee te maken.
Wens jullie nog heerlijke dagen en alles wat wenselijk is voor het jaar 2012.
Groetjes,
Conny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
