Murray Bridge

Hallo weer allemaal,

Waar waren we,oja,Murray Bridge...

Het was een lange dag rijden,eerst door de Grampians,wat prachtig was,later over een lange saaie weg richting Adelaide,de Western Highway,heel vlak en bijna geen bomen. Toch waren er onderweg enkele juweeltjes te bewonderen;eerst het oude trein-station van Serviceston,precies op de grens van Victoria en South Australia. De trein komt er nog wel langs maar stopt er niet meer(hij raasde zelfs langs precies toen wij er waren)
Het was nu een klein museumpje in een prachtig oud gebouw met een zeer enthousiaste vrijwilliger,die ons alles liet zien en zelfs liet kennismaken met zijn huisspin Henri,een Huntsman Spider. Heel groot maar niet gevaarlijk.
Hierna zijn we wezen picknicken in het even kleine,nabijgelegen dorpje Wolseley.Er stond een oud kanon,nog uit de 2e wereldoorlog. Geloof het of niet!
Daarna zijn we doorgereden tot Murray Bridge,waar de eerste brug over de Murray is gebouwd,een mooie oude à la Eiffel brug. We streken neer op de camping Avoca bij de rivier,vlakbij het Riverglades Wetland.Daar hebben we na onze avondmaaltijd nog een prachtige wandeling gemaakt. Er waren ongeloofelijk veel vogels en zoveel soorten waterplanten dat het een lieve lust was dat allemaal te zien. En zeker ook in het avondlicht was het prachtig. Maar er schuilde wel een addertje onder het gras...in dat gebied stikt het van de gevaarlijks slangen,we werden ervoor gewaarschuwd en ook,dat ze in de bomen kunnen zitten. We hebben onze wandeling dus heel voorzichtig gemaakt,goed om ons heen gekeken en ook elke boom goed in de gaten gehouden. En toen het toch wat donker werd zijn we maar teruggegaan.
Ook op de camping waren tot laat nog veel vogels te bewonderen,galahs,kaketoes en nog vanalles meer.We hebben ze samen met onze Duitse buurtjes nog een tijdje bekeken met hun veldkijkertje.

De dag erop zijn we naar Hahndorf gegaan.De vroegste Duitse kolonisten-nederzetting. Dat is nu een tamelijk toeristisch stadje,maar wel een leuke. Veel winkeltjes met koekoeksklokken en bierglazen. Zelfs een winkeltje met Duitse en Hollandse levensmiddelen,zoals hagelslag(9,50dollar)en spekulaas. Maar ook bierstuben met echt Duitse muziek.
We ontdekten in een van de vele kunstwinkels dat Hans Heysen,hier een beroemd schilder,hiervandaankwam en dat zijn huis,The Cedars,hier nog een museum is,met tentoonstellingen van zijn,en zijn dochter Nora's werk.We zijn er dus heengereden en hebben daar hun werk bewonderd.Prachtig werk,van Hans vooral Australische landschappen en van Nora vooral portretten.

Terug in Murray Bridge hebben we de opshops bezocht en de Bunjip. Die woont hier vlak aan de Murray in zijn onderwatercave. De Bunjip is een onderwatermonster waar de Aboriginals in geloven en waar ook veel Australische kinderen mee bang worden gemaakt. De cave zelf was een soort grot met een watertje,waar je onderwater al een paar vervaarlijke klauwen en ogen in kon ontwaren,maar nadat je een dollar in de gleuf stopt komt ie pas echt tot leven. Dan rijst er een levensgroot monster boven het water uit en dat maakt bovendien tamelijk enge geluiden ook. Daarna zijn we naar Whitecliffs gereden,wat gewoon een andere camping bleek te zijn maar waar ook vele sjieke boten aangemeerd lagen in de Murray. Er werden nu ook sjieke huizen bij gebouwd.
Daarna zijn we in de club gaan eten. Voor 16,50 zoveel als je wilde eten,van een buffet.Dat was lekker en makkelijk. Bij deze club,Dundees Wildlife,buiten de stad,hoort ook een dierentuintje,maar dat was al dicht toen wij aankwamen.
Op donderdag 22 dec zijn we doorgereden via de ferry van Mannum,vervolgens langs allerlei heel kleine en nog kleinere dorpjes - soms maar 6 huizen - naar de Barossa Valley, een bekend wijngebied,waar we wijn hebben geproefd op het landgoed van Jacob's Creek en waar we ook wat van die lekker fruitige Cool Harvest hebben gekocht.
We hebben een gepicknickt bij de Wispering Wall,een dam bij een enorm groot meer,waterreservoir voor de Barossa. Daar kon je over de dam lopen naar de andere kant en van daaruit kon je fluisteren,en dan toch perfekt te verstaan zijn aan de andere kant. Grappig!
Uiteindelijk door naar mijn vriendin Ruth,die in het kleine dorpje Eudunda woont. Hier gaan we Kerstmis en Nieuwjaar vieren. Meer binnenkort!