Tenslotte...de laatste week.

Hallo allemaal,

Vanuit ons eigen huis in Uden schrijf ik dit verslag. Ja, we zijn weer thuis, na een lange, lange reis. We zijn thuis maar...of ik er al helemaal ben? Ik denk van niet!

Goed, ik zal jullie nog eenmaal verslag doen van de laatste warme week in Australie. Een buitengewoon warme week,er was een hittegolf in Zuid Australie,precies daar waar wij zaten. Temperaturen rond 41-42 gr. Toch ging het best, het was een droge hitte, en hoewel we geen airco hadden konden we dankzij onze fans(ventilatoren) toch goed slapen ook. En we waren natuurlijk ook al een en ander gewend.

Na Cal Lal gingen we met Ruth weer terug naar Eudunda, dat piepkleine plaatsje waar haar prachtige kerk staat.Bob en Katie waren al vertrokken maar de hondjes verwelkomden ons buitengewoon hartelijk.Het was heerlijk weer lekker in de nieuwe badkamer van Ruth te kunnen douchen en we hadden weer internet, hetgeen ook handig was. Die avond hebben we lekker rustig doorgebracht,onder het genot van een heerlijk sprankelend koel wijntje.
De volgende dag,tevens de laatste dag van het jaar, nam Ruth ons mee naar Angeston, een leuk klein stadje zo'n 50 km ten zuiden van Eudunda. We gingen er naar de farmersmarket om daar te ontbijten,want dit marktje staat bekend om zijn lekkere bacon met eggs ontbijt. Dat was inderdaad heerlijk. Er was allerlei lekkers te koop,groenten,fruit,worsten en honing, en jam en allerlei kazen;alles ambachtelijk en bio. Je mocht overal proeven en de boeren maakten graag een praatje ook. Er was live muziek en een hoop publiek. Heel gezellig. Na de markt gingen we Angaston bekijken en het was echt een leuk outback plaatje.Een handvol winkeltjes met verse waar,een leuke 2e hands boekwinkel,een hotel,en wat café's. En een museum met oude landbouwmachines. Daarbij nog een heel oud kerkhofje,midden in de stad met daar de 233 graven van de eerste pioniers die hier eens neerstreken met hun gezinnen en die gestorven waren tussen 1847 en 1869. Zelfs een goed archief hiervan ontbrak niet. Bijna allen waren kinderen,vaak heel jong gestorven.Echte intacte graven waren er nog maar een handjevol,maar door dat archief kreeg je een aardig goed inzicht in het moeilijke leven van de eerste bewoners van dit stadje hier.
We gingen terug naar huis,Ruth had een onrustgevoel over Blossie,haar oude boxer,en dat bleek ook juist,later. Ze was niet lekker.
Die avond hebben Ruth en ik s'avonds Grieks gekookt. Een lekkere lamspoot van de BBQ met heerlijke Griekse salade en natuurlijk tzaziki.Lekker!
Oudejaarsavond brachten we door met het kijken naar een film over Maya Lin,de ontwerpster van het Vietnam Monument in Amerika. Ze was jong,Aziatisch en dus zeer omstreden destijds. Een heel interessante documentaire. We trokken weer een fles wijn open om op het oude en nieuwe jaar te toasten. Middernacht voltrok zich heel anders dan bij ons, het bleef buiten doodstil,vuurwerk?? Zeker niet,streng verboden in zo'n droog en heet klimaat hier. Er zijn al branden genoeg! Maar het was prachtig om van de overweldigende zuidelijke sterrenhemel te genieten. Het is hier 's nachts zo donker,en de vele vele sterren fonkelen zo helder! Geloof me,het is beter dan vuurwerk!
Midden in de nacht hadden we kontakt met onze kinderen,over de computer en de telefoon. Al was het in Nederland dan nog wel geen Nieuwjaar..voor ons was het dat wel en het is toch leuk dat met je kinderen te delen.

Nieuwjaarsdag was de heetste dag,42 gr. Na eer lekker rustig ontbijt met Ruth besloten we toch een tocht te gaan maken langs enkel heel mooie plekken hier. Ruth ging niet mee,ze bleef liever uit de zon. We reden naar de Burra Kreek Gorge, een prachtige kloof met een wandelpad erin langs de kreek en omgeven door enorme,prachtige bomen, die vol van vogels waren. We hebben er een korte wandeling gemaakt, en zijn daarna nog een eindje met de auto verderop wezen kijken,want het was te heet om veel te lopen.
Daarna zagen we een oude vervallen station(boerderij) en die hebben we ook bekeken. Het was een heel oude,met nog ondergrondse koelkamers en prachtig versierde wanden in wat eens de huiskamer was. Verder stallen en een scheerschuur. Er zaten wat schapen,en een enkele kangoeroe hopte voor ons weg.
We besloten naar Burra te gaan, een plaatsje zo'n 80-90km ten westen van Eudunda, en dat bleek een goede keus want het was een oud mijnstadje en had een mijnmuseum bij een oude ertsmijn.Daar zijn we, na onze lunch in een grappig antiekwinkeltje annex tearoom, heengegaan en het was erg interessant. En omdat ik een boek met prachtige illustraties had gekocht van een plaatselijke kunstenares, Glenys Christofer, gingen we ook naar de plaatselijke a rt gallery, en ontmoette haar daar. Dat was toch wel heel byzonder. Ze signeerde mijn boek en gaf me enkele mooie postkaarten met haar tekeningen als kadootje.
Intussen was het een uur of 3 geworden en we hadden zin om te zwemmen met dit hete weer,en omdat we hoorden dat Burra een zwembad had zijn we daar lekker een uurtje gaan zwemmen voor we,lekker opgefrist, terugreden naar Eudunda.

De 2e januari was onze laatste dag,weer een heel warme dag ook. We zijn lekker bij Ruth in de kerk gebleven en hebben al onze spulletjes uitgezocht en ingepakt. We hadden veel te veel aan kilo's,dus besloten we kritisch te kijken naar wat er wel en niet meekon. Onze hele kampeeruitrusting bleef bij Ruth,ze hoopt er mee te gaan kamperen ook. Verder moesten we onze papierhandel kritisch opschonen, sommige boeken bleven bij Ruth,en ook onze kleding moest eraan geloven. Onze zwemspullen waren versleten,een en ander aan kleding flink gebleekt door de zon. Dat kon allemaal weg. Door de weken heen hadden we nogal wat kadootjes van onze vrienden gehad,dat wilde ik toch wel meenemen, en natuurlijk ook de kadootjes voor de kleinkinderen.
Een hele klus.

En toen de terugreis: 5 uur op,6 uur vertrek uit Eudunda. Moeilijk om Ruth te verlaten.
2 uur rijden naar Adelaide, tanken en huurauto inleveren; we hebben bijna 12.000 km gereden hier in Australië!
Inchecken op het vliegveld.Wachten.
1 uur vliegen naar Melbourne,1 uur daar wachten,9 uur vliegen naar Hong Kong. Plaatselijke tijd daar 22.00,al 3 uur ingelopen op het tijdverschil,voor ons was het al 01.00
Om 12.30 vertrek uit Hong Kong,en 13 uur vliegen naar Amsterdam. Lang om zo te zitten. We sliepen bijna niet,bekeken elk 2 films en landden uiteindelijk om 6.25 op Schiphol,waar het stormachtig en nat,en nog behoorlijk donker was. Al gauw was Eric daar en na een lekkere koffie bracht hij ons naar Uden. Home Sweet Home!
Het is een prachtige reis geweest!