Bretagne, Kerity

dinsdag 8 juli 2014
Afgelopen dinsdag vertrokken we uit Pommerit Jaudy en reden naar het noorden. Via La Roche-Derrien gingen we naar Tréguier, waar we voor de kathedraal, gezeten op een houten bankje, een lekker grote punt Bretons flan-gebak opgegeten hebben. Door naar Kerbors, Pleubian om bij de Baie de Lanéros te genieten van een fraai panorama. Dan een stukje naar het zuiden om bij Lézardrieux over te steken richting Paimpol. Daar hebben we bij de port de camper op een camperplaats geparkeerd en zijn we naar de stad gelopen langs de haven. Levendig stadje met gezellige teraasjes met uitzicht op de grote jachthaven. Na de koffie zijn we de oude binnenstad ingewandeld. Bij het Office du Tourisme gevraagd naar een camping in de buurt. Het werd Kérity ongeveer 2km verderop: “Le Cruckin”. Weer ‘n prima camping municipale met alles erop en eraan: wifi, salle de séjour met tv, vers brood, goeie doches en toiletten, en ook weer aardige beheerders.
‘s Avonds onze ogen uitgekeken toen de Duitsers de Brazilianen met 7-1 voor joker zetten.
Hadden we toch liever de Brazilianen tegen gehad in de finale, zo dachten wij toen nog.

woensdag 9 juli 2014
Omdat Paimpol zo’n leuke eerste indruk had gemaakt, besloten we op woensdag terug te gaan. We gingen met de camper, want we gingen waarschijnlijk weer flink wat wandelen. Het oude Paimpol is werkelijk prachtig. Bijna alle huizen zijn gebouwd met natuursteen, dat hier veelal een lichtroze tint heeft. Vaak schilderen ze de luiken en deuren in fraaie bijpassende pasteltinten. Veel artisanat-winkeltjes, ook aardig wat voor de toerist en ruim voldoende bar tabacs en eettentjes. Toen we moe gewandeld en gewinkeld waren zijn we weer lekker tegenover de jachthaven koffie gaan drinken. Met de camper zijn we weer naar huis getuft. Deze vakantie pakken we de camper wat vaker als vervoermiddel en dat gaat best.
In de late namiddag hebben we een wandeling gemaakt naar de “Abbaye de Beauport”, een prachtig klooster met bijpassende ruïne van een kerk, gelegen in een woud, “Le fôret de Beaufort”. Alles geheel gratis toegankelijk. Alleen als je het klooster van binnen wil bezichtigen moet je wat entree betalen. En bijna overal kunnen we Max gewoon lekker los laten lopen.
Marij maakte een heerlijke zomerse ovenschotel met verse groenten, kaas, fêta, ei en rijst in ons kleine campingoventje, waarin een aardewerken schaal past die groot genoeg is voor ons beiden.
En toen werd het 22.00 uur: het uur van de waarheid. Wat waren die Argentijnen bang van ons en wij van hen. Het motto leek wel: “De beste aanval is de verdediging.” Er gebeurde niet veel. Pas tegen het einde van de tweede helft bleken beide teams te willen winnen. Ook in de verlenging was angst om te verliezen troef. En jawel, de loerij van de pienanties!
En dan weet je het wel, hè!

donderdag 10 juli 2014
Vandaag was een lazy day. Beetje lezen, beetje luieren, beetje hond uitlaten.
Vanmiddag hebben we eerst in de Fôret de Beauport” gewandeld en daarna zijn we langs de zee gaan wandelen. Toen we overstaken van het woud naar het srand passeerden we een watervalletje met palingvistrap.
Even verderop zag Max eenden die hij dacht te kunnen vangen. Als een speer vertrok hij, zakte af en toe tot z’n middel in de modder. Onverrichterzake kwam ie terug, stinkend naar de drek waar ie in gezakt was. Met list en bedrog hebben we hem schoon gekregen. We gooiden steeds takken in het water die hij eruit ging halen en zo spoelde de zee hem schoon. Gelukkig maar!
Max zag echter opnieuw gevleugelde vijanden en stoof er weer achteraan. Hij was minstens een kilometer van ons verwijderd toen we ‘m weer zagen. Uiteindelijk kwam ie weer terug naar ons, maar niet nadat ie weer in de drek gezakt was. Hij wilde geeen takken meer uit zee halen, dus hebben we hem op de camping met een tuinslang schoon gespoten. Dat vindt ie zwaar klote, maar die putlucht kunnen we echt niet hebben in de camper.