Bretagne 1, Lannion

Donderdag 3 juli verlieten wij al rond negen uur de camping in Houlgate en zetten koers naar Bretagne. Het werd een flinke reisdag. Het eerste stuk naar Caen ging vreselijk langzaam, maar daarna maakten we gebruik van snelwegen, geen tolwegen. Uiteindelijk kwamen we om een uur of vier 's middags aan bij Lannion en jawel hoor, ook Lannion had een camping municipal "Les deux rives". Twee oevers' omdat de camping aan weerszijden van een riviertje lag. Vanaf de camping was het een kwartiertje lopen langs de rivier naar het leuke stadscentrum,waar we de volgende dag dus ook de ochtend hebben doorgebracht. Een mooie oude stad met prachtige bretonse vakwerkhuizen. Midden in het centrum hebben we koffie gedronken en hebben we de winkeltjes bekeken. Ze hebben veel bretons gebak en koek en allerlei heel mooi maar ook pittig geprijsd servies.
Vanaf de camping konden we ook een aardige wandeling met de hond rond de camping maken, als het weer het toeliet tenminste, want er viel de 2e dag daar,zaterdag,nogal wat uit de Bretonse lucht. Gelukkig was er ook 'n Salle de Séjour waar we het voetballen konden kijken. Op zaterdag 5 juli zouden we Nederland Costa Rica gaan kijken. Zenden die st...e Fransen die wedstrijd niet uit. De NOS is sowieso niet te ontvangen in het buitenland, want daar heeft de FIFA een dikke stok voor gestoken. Lang leve onze grote vriend Blatter! Ik halsoverkop op mijn macbook zoeken naar gehackte live-uitzendingen. No way. Maar gelukkig waren er onze Franse vrienden nog, Umberto en Charl. Umberto was een rasta van de Kaap Verdische eilanden die zijn tijd voornamelijk doorbracht met eten en blowen. Zijn vriend Charl kwam uit New Caledonia(richting Australiē). Die at en dronk veel bier. Beden waren ze in Frankrijk om geld te verdienen. Charl had in Nieuw Caledonia een gezin en was apetrots(mag je dat zeggen van iemand die zwart is?) op zijn vrouw en kinderen. Thuis was geen werk en wat er was zeer slecht betaald. Afijn, Charl kwam op de proppen met "lemonsport" die alles uitzond op de pc. Wel wat haperend en met gratis irritante reclames, maar je kon het voetballen met wat moeite bekijken. Umberto had voor ons BVN(het beste van Nederland) op gezet o de satellietontvanger: ook niks als ijdel geklets van domme betweters over voetballen en slechte Nederlandse series. Zo probeerden wij dus het voetballen te kijken. Van de eerste helft hadden we al zeker 25 minuten gemist voordat we via "lemonsport" wat te zien kregen. En toen was daar plotseling Umberto die op de satelliet ZDF vond. Daar hebben we verder gekeken en kunnen constateren dat we geen goals konden maken net zo min als Costa Rica. We kregen nog een toegift in de vorm van een bloedstollende verlenging waarin we evengoed hadden kunnen winnen als verliezen en toen die afgrijselijke penalties. Het heeft er nogal geKRULd, maar Tim sleepte ons er doorheen. Wat een vondst van Louis!
Het was erg gezellig met onze zwarte vrienden. Om een uur of een gingen wij naar bed, maar die mannen gingen nog door tot in de vroege ochtend.